Jednym z największych osiągnięć w zakresie wiedzy szachowej było opracowanie precyzyjnego i skrajnie funkcjonalnego systemu opisującego ruchy i bierki szachowe. System ten opiera się na 8 literach (a-h) i 8 liczbach (1-8).
Do zapisu ruchu potrzeba następujących elementów:
Numeru ruchu. Pierwszy ruch jest posunięciem białych, a następnie czarnych. Każdy ze składników jest nazywany "grą" lub "półruchem".
Litery bierki (dla króla, hetmana, wieży, gońca i skoczka). Możesz także użyć "figurek", małych symboli bierek.
Współrzędnych określających wykonany ruch.
Oto nazwy bierek i ich skróty:
Król |
K |
Hetman |
H |
Wieża |
W |
Goniec |
G |
Skoczek |
S |
W przypadku pionów litera bierki jest pomijana, notowane są tylko współrzędne.
Przy długim zapisie algebraicznym używa się nazwy bierki, a następnie jej lokacji początkowej i lokacji docelowej. Przykład: 1.Ng1-f3.
Przy krótkim zapisie algebraicznym używa się tylko numeru ruchu, nazwy bierki i jej lokacji docelowej. Przykład: 1.Nf3, ponieważ tylko skoczek na g1 może zostać przesunięty na f3. Jeżeli dane posunięcie nie jest jednoznaczne, to można podać dodatkową literę lub cyfrę. Przykład: 5.Nbd2, jeśli oba skoczki można przesunąć na d2, jeden z b1, a drugi z f3. Gdyby skoczki znajdowały się odpowiednio na b1 i b3, to zapis wyglądałby następująco: N1d2.
Ruchy pionów zapisywane są tylko jako numer ruchu i jego współrzędne. Przykład: 1.d2-d4
Zbicie bierki odnotowywane jest symbolem: "x". Przykład: 3.Sf3xd4.
Szach odnotowywany jest symbolem: "+", szach-mat z kolei: "#".
Korzystając z menu Plik – Opcje – Zegary + Notacja, możesz wybrać zapis krótki lub długi.